-
1 nose
[nəuz] 1. nnos m; ( of aircraft) dziób m; ( of car) przód m2. vi(also: nose one's way) sunąć powolito follow one's nose — ( go straight ahead) iść (pójść perf) prosto przed siebie; ( be guided by instinct) zdawać się (zdać perf) się na wyczucie
it gets up my nose ( inf) — to mnie wkurza (inf)
to look down one's nose at sb/sth ( inf) — nie mieć o kimś/czymś wysokiego mniemania
to pay through the nose (for sth) ( inf) — zapłacić ( perf) kupę pieniędzy (za coś) (inf)
to turn one's nose up at sth ( inf) — gardzić (wzgardzić perf) czymś
Phrasal Verbs:* * *[nəuz] 1. noun1) (the part of the face by which people and animals smell and usually breathe: She held the flower to her nose; He punched the man on the nose.) nos2) (the sense of smell: Police dogs have good noses and can follow criminals' trails.) węch3) (the part of anything which is like a nose in shape or position: the nose of an aeroplane.) nos2. verb1) (to make a way by pushing carefully forward: The ship nosed (its way) through the ice.) torować sobie drogę2) (to look or search as if by smelling: He nosed about (in) the cupboard.) węszyć•- - nosed- nosey
- nosy
- nosily
- nosiness
- nose-bag
- nosedive
- nose job 3. verb(to make such a dive: Suddenly the plane nosedived.) pikować- lead by the nose
- nose out
- pay through the nose
- turn up one's nose at
- under a person's very nose
- under very nose
- under a person's nose
- under nose
См. также в других словарях:
wypominać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypominaćam, wypominaća, wypominaćają, wypominaćany {{/stl 8}}– wypomnieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wypominaćnę, wypominaćni, wypominaćniał, wypominaćnieli {{/stl 8}}{{stl 7}} przypominać coś komuś w formie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypomnieć — dk VIIa, wypomniećnę, wypomniećnisz, wypomniećnij, wypomniećniał, wypomniećnieli, wypomniećniany wypominać ndk I, wypomniećam, wypomniećasz, wypomniećają, wypomniećaj, wypomniećał, wypomniećany «przypomnieć z wyrzutem, wytknąć coś komuś, wymówić… … Słownik języka polskiego
kłuć — ndk Xa, kłuję a. kolę, kłujesz a. kolesz, kłuj a. kol, kłuł, kłuty 1. «przebijać coś czymś spiczastym, ostro zakończonym, ranić przez ukłucie» Kłuć igłą, szpilką. Kłuć bagnetem. Kłujące ciernie. Rana kłuta. 2. «wywoływać wrażenie ostrego,… … Słownik języka polskiego
wymawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymawiaćam, wymawiaća, wymawiaćają, wymawiaćany {{/stl 8}}– wymówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wymawiaćwię, wymawiaćwi, wymawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
